Wirtualna Rzeczywistość w terapii widzenia
Terapia widzenia
Terapia widzenia, którą inaczej można nazwać rehabilitacją wzroku to innowacyjna metoda leczenia problemów układu wzrokowego, nawet takich jak zez i niedowidzenie. Oczywiście cały plan leczenia jest układany przez specjalistę, po wcześniejszym zbadaniu dziecka i klasyfikacji zaburzeń w funkcjonowaniu układu wzrokowego.
Po badaniu, na które składają się:
– pomiar refrakcji
– diagnostyka zeza przy
– badanie akomodacji
– badanie ruchów oczu
– badanie widzenia przestrzennego
Optometrysta przedstawia przewidywany plan ćwiczeń i czas trwania terapii. Spotkania z terapeutą odbywają się raz w tygodniu i trwają 60 min. W ćwiczeniach bierze udział tylko 1 pacjent, by móc zapewnić każdemu indywidualny tok ćwiczeń i maksymalne zaangażowanie w wykonywane zadania
Wirtualna Rzeczywistość w leczniu
Technologia Wirtualnej Rzeczywistości ( ang. Virtual Reality, VR ) staje się coraz bardziej popularna i zaczyna być szeroko wykorzystywana w różnych gałęziach medycyny. Terapia przy pomocy gogli VR jest alternatywą dla leczenia farmakologicznego. Ćwiczenia zalecane są osobom z niedowidzeniem, zaburzeniami widzenia przestrzennego, problemami akomodacyjno- wergencjnymi.
Jak to działa?
Tworzona przez nas wirtualna rzeczywistość zawiera się w goglach, które nakładamy na oczy. Gogle są regulowane, dzięki czemu z łatwością można je założyć na okulary korekcyjne. Wyświetlany obraz znajduje się bardzo blisko oka, tak że mózg przyjmuje go jako aktualnie otaczającą mnie przestrzeń
To, co wyświetlone zostaje w goglach jest w pełni zależne od specjalisty, który steruje urządzeniem monitoruje przebieg gry przy pomocy aplikacji na załączonym w zestawie tablecie. W zależności od rodzaju zaburzeń i postępów w terapii, może on dostosowywać stopień trudności wykonywanych zadań.
Zmieniając parametry, na przykład kontrast czy ostrość wzroku, “oszukujemy mózg” stymulując go, by nauczył się odbierać i przetwarzać prawidłowo otrzymywany obraz nawet ze słabiej widzącego oka.
A co na to pacjenci?
Pacjenci po prostu grają w grę równocześnie ćwicząc swoje oczy. Jest to bezpieczne, ponieważ terapeuta ma całkowitą kontrolę nad odbieranym przez pacjenta obrazem. Ponadto ćwiczenia w formie gry są atrakcyjniejsze, zwłaszcza dla młodych pacjentów, dając im tym samym lepszą motywację do ćwiczeń.
